piątek, 10 lutego 2012

100 lat!

Dziś 86 urodziny Gdyni!


"Rozporządzenie Rady Ministrów z 10 lutego 1926 r. o zezwoleniu gminie wiejskiej Gdynia w powiecie wejherowskim w województwie pomorskiem na przyjęcie ustroju według pruskiej ordynacji miejskiej dla sześciu wschodnich prowincyj z dnia 30 maja 1853 r. (Zb. ust. pr. str. 261).
Na mocy § 1 ustęp 2 pruskiej ordynacji dla gmin wiejskich siedmiu wschodnich prowincyj z dnia 3 lipca 1981 r. (Zbiór ustaw pruskich str. 233) i na mocy art. ustawy z dnia 23 czerwca 1921 roku o wprowadzeniu dekretów, ustaw sejmowych i rozporządzeń Rządu oraz dalszym uzgodnieniu ustawodawstwa na obszarze b. dzielnicy pruskiej (Dz. U. R. P. Nr 75, poz. 511) zarządza się co następuje:

§ 1. Gminie wiejskiej Gdynia w powiecie wejherowskim w województwie pomorskiem zezwala się na przyjęcie ustroju pruskiej ordynacji miejskiej dla sześciu wschodnich prowincyj z dnia 30 maja 1853 r.
(Zbiór ustaw pruskich str. 261).

§ 2. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych." 

piątek, 13 stycznia 2012

Zbyszek

Muszę się przyznać, że mam słabość do kina lat 50 i 60 tych dzięki pasji filmowej mojego taty.
Zbyszek  Cybulski to jeden z tych aktorów tamtego pokolenia, którego nie można zapomnieć. Jego charakterystyczne ciemne okulary.... aura tajemniczośći i sentymentalizmu... nonszalancja połączona z dekadencją... życie w pośpiechu....życie we śnie....
Obrazy z Cybulskim bardzo utwiły mi w pamięci... szczególnie "Pociąg" Kawalerowicza z 1959 roku oraz "Do widzenia do jutra", którego akcja rozgrywa się w powojennym Gdańsku.
W 1953 roku przyjechał do Gdańska, gdzie zaczął występować w Teatrze Wybrzeże.
W latach 59-63 aktor mieszkał w Bramie Straganiarskiej nad Motławą, w  sercu starego Gdańska.
W 1954 wraz z grupą przyjaciół (Jerzy Afanasjew, Wowo Bielicki, Jacek Fedorowicz, Bogumił Kobiela) założył teatrzyk studencki BIM-BOM.
Cybulski podkreślał, że w Gdańsku przeżył swoje najlepsze lata. Tak zwierzył się we wspomnieniowym tomie Jerzego Afanasjewa:
"BIM-BOM był wszystkim. I matką, i bratem, i naszym nauczycielem. Był naszym chlebem. Czy był teatrem, czy zabawą, snem, czy książką - nie wiem. (...) Gdybym umierał, co brzmi pompatycznie, ale wierz mi, że wszystkie moje filmy i sztuki (...) to wszystko nic - myślałbym tylko o naszym teatrze. Przez BIM-BOM zbliżyłem się do człowieka. Do swego zawodu."


W styczniu mija 45 rocznica śmierci Zbyszka Cybulskiego, mamy okazję powspominać go i lepiej poznać, dzięki książce Marioli Pryzwan „Cybulski o sobie”. Autorka zafascynowana osobą Cybulskiego pozbierała wszelkie związane z nim materiały i zredagowała je. W książce odnajdziemy wywiady, notatki, korespondencje, wywiady radiowe. Wiele materiałów nieznanych i wcześniej niepublikowanych. To jakby AUTOBIOGRAFIA, gdyż aktor mówi w ksążce własnym głosem.







środa, 11 stycznia 2012

propozycje na 2012 rok

Kilka propozycji książkowych dla miłośników Trójmiasta na NOWY ROK  :)

1) Tomasz Rembalski  Gdynia i jej dzielnice przed powstaniem miasta (XIII - XXwiek)

Wydana przez Muzeum Miasta Gdyni, opowiada dzieje szesnastu wiosek i osiedli ruralistycznych, które w latach 1926–1972 weszły w skład portowego miasta Gdyni.
Książka ciekawa pod względem historycznym. Autor przybliża w skrupulatny sposób poszczególne dzielnice Gdyni. Poznajemy dawne nazwy i rdzenne rodziny. Jest trochę o gospodarce, kulturze i zwyczajach. Każdej z osad (dzielnic) poświęcony jest osobny rozdział, bogato ilustrowany reprodukcjami starych dokumentów i fotografii.
Miła lektura dla ciekawskich.




2) Fot. Kosycarz. Niezwykłe zwykłe zdjęcia Oliwy, Przymorza, Żabianki

Album z 313 niepublikowanymi zdjęciami z powojennej historii gdańskich dzielnic.

Coś dla miłośników fotografii i architektury, ale nie tylko. Smakowity kąsek także dla wielbicieli Trójmiasta i poszukiwaczy zakątków ukrytych w minionych dziesięcioleciach. Okazja do uświadomienia sobie jak zmienia się twór miejski, rozrasta, ewoluuje i dopasowuje do czasów i ustrojów. Podróż w przeszłość dla niekonwencjonalnych turystów. Bardzo polecam!



 3) Piotr Schmandt - "Gdański Depozyt"

"Pasjonujący kryminał w kolorze sepii, niekiedy z przewagą czerni."

Piotr Schmandt – z wykształcenia polonista i teolog. Jego hobby to historia średniowiecza i XX wieku.
Bibliofil zafascynowany przyrodą, zabytkami, a nade wszystko kuchnią krajów byłej monarchii austro-węgierskiej.
Autor książek: Pruska zagadka oraz Koncha i perła.

Gdański Depozyt to tradycyjny w formie kryminał, którego akcja rozgrywa się w przedwojennym Gdańsku.
Nad miastem  unosi się widmo tajemnicy. Zagadkowy pośrednik, piękna maszynistka, polscy urzędnicy
oraz wywiady kilku państw – wszyscy są uwikłani w sprawę gdańskiego depozytu.
Lekka, wciągająca lektura idealna na zimowy wieczór, jako alternatywa dla wszechobecnych seriali.


środa, 14 grudnia 2011

grudzień w Gdyni

Wczoraj minęło dokładnie 30 lat od wprowadzenia STANU WOJENNEGO w Polsce.
Wtedy nie było mnie jeszcze na świecie... ale wiem z opowiadań babci i rodziców że to był ciężki i trudny czas.
Wierzę, że wszystkie strajki, demonstracje i akcje prowadzone przeciwko Komunistycznej Partii miały ogromne znaczenie dla przyszłości naszego kraju. Podziwiam wszystkich, któży brali udział w tamtych wydarzeniach.
Należy o tym pamiętać, bo to bardzo ważny element naszej historii.
Dziękuję za to, że mogę dziś spokojnie żyć  w wolnym, demokratycznym kraju.

Dwa lata temu byłam na planie filmu "Czarny Czwartek", mieszkam w Gdyni  i często spotykałam na swej drodze ekipę filmową. Miasto było "ucharakteryzowane" i czuło się atmosferę dawnych lat. Kilka razy przeszedł mnie dreszczyk,
gdy widziałam zomowców bijących strajkujących... polecam wszystkim ten film i chwilę refleksji.

Poniżej zdjęcia z wydarzeń w Gdańsku i Gdyni:









czwartek, 24 listopada 2011

Adlershorst

Adlershorst czyli ORLE GNIAZDO to dawna nazwa dzisiejszej dzielnicy Gdyni - ORŁOWA.
To jedno z moich ulubionych miejsc spacerowo-wypoczynkowych.

Historia Orłowa zaczyna się w 1829 roku kiedy Jan Adler (po niemiecku ADLER = orzeł) kupił tu ziemię i przebudował isniejący budynek na karczmę/gospodę. Pod koniec XIX w było już tu 50 mieszkańców.
Pochodzenie nazwy Orłowo jest zagadkowe. Jedni twierdzą, że wywodzi się od Jana Adlera inni uważają, że duże znaczenie odegrały walki orłów widziane i opisane na tych terenach. Jedno jest pewne nazwa, której używamy
od 1857 roku, przetrwała do dziś  i jest niekwestionowanym symbolem Gdyni.
Nowe połączenie kolejowe, piękno krajobrazu, moda na wyjazdy "do wód" sprawiły, że Orłowo stało się popularnym miejscem wypoczynku. Z czasem zaczęło się  tu rozwijać kąpielisko.
W 1931r. pojawiła się nazwa - Orłowo Morskie.
W 1934r. Kompania Szkolna Batalionu Mostowego Wojska Polskiego z Modlina pobudowała molo drewniane o długości 430 m, wyposażone na końcu w przystań dla statków białej floty. Molo, wówczas konkurencyjne dla sopockiego,
po II wojnie na skutek sztormów uległo zniszczeniu, zostało skrócone do około 180 m i obecnie ma charakter mola spacerowego.
W czerwcu 1935r. gminę Orłowo Morskie przyłączono do Gdyni.

Orłowo upodobał sobie Stefan Żeromski. Dom w którym pisarz spędził kilka miesięcy życia (w 1920)  jest dziś siedzibą Towarzystwa Przyjaciół Orłowa, znajduje się w nim też urocza kawiarnia.
Od kilku lat funkcjonuje na plaży orłowskiej Scena Letnia Teatru Miejskiego. Spektakle można oglądać w lipcu i sierpniu.
Zabudowę dzisiejszej dzielnicy stanowią przede wszystkim budynki willowe - zarówno przedwojenne, jak i powojenne.
W ostatnim czasie wybudowano również kilka nowych osiedli o wysokim standardzie.

Zapraszam na spacery po Orłowie, na odkrywanie romantycznych zakątków i dawnych dziejów naszego pięknego Trójmiasta!
                                                                                         
   Orłowo na starych pocztówkach:



Gospoda Adlera - obecnie Liceum Sztuk Plastycznych.

czwartek, 10 listopada 2011

ciekawostki...

Czy wiecie że:

* W dawnym Gdańsku było prawie 300 różnych miejsc targowych (Targ Rakowy, Węglowy, Konny, Koszykowy itd.)
Jeden z nich Targ Wąchany znajdował się na zapleczu Dworu Artusa.  Sprzedawano tu artykuły spożywcze, które szybko ulegały zepsuciu, czyli warzywa, owoce, masło, mleko oraz śmietanę. Świeżość produktów można było sprawdzić własnym nosem :)

* Piernikowy Targ to miejsce gdzie w Gdańsku można było nabyć słodkości wytwarzane przez cech cukierników.
Oprócz "dominiczków" - pierników korzennych typowych dla miasta, dostępne były także: pączki, bułeczki maślane , obwarzanki, strucle, pszenne sucharki z dodatkiem kminku.

*  W roku 1867 na 1 000 mieszkańców przypadało 49,18 zgonów a zaledwie kilka lat później,  po uruchomieniu miejskich wodociągów i kanalizacji , liczba zgonow spadła do poziomu 26,3.

* Władze średniowiecznego Gdańska idąc z duchem czasu, już na początku XV wieku wskazały miejsca, gdzie mogą powstać domy rozpusty. Zlokalizowano je w najmniej eksponowanych punktach miasta, w pobliżu murów obronnych ,
przy ulicach: Różanej i Zbytki. Kres legalnemu funkcjonowaniu domów publicznych położyła Reformacja.

*  W sercu historycznego Gdańska, leży opływana przez wody Starej i Nowej Motławy  Wyspa Spichrzów. To właśnie w tym miejscu  mieszkańcy miasta gromadzili swoje bogactwo. W  spichlerzach i magazynach  przechowywano  towary takie jak sól, mąkę, sukna, ryby czy przyprawy. To tutaj znajdowało się kilkaset budynków o fantazyjnych, niepowtarzalnych nazwach. Stary Kozioł, Fortuna, Ślepy Osioł, Wielbład, Samson ,Rudy Wół czy Bociek to tylko niektóre z nich.

* Możemy w Gdańsku pochwalić się też Krzywym Domkiem, który znajduję się na ul. Lawendowej.
 Domek przechylony jest o prawie 50 cm,  a wszystko za sprawą  podmokłego terenu. Ciekawa jest także nazwa ulicy,
 która bynajmniej nigdy nie pachniała. To właśnie przykład przewrotności i dobrego humoru gdańszczan. Ulica Lawendowa mieszcząca się na zapleczu hali targowej,  była po prostu śmierdzącym zaułkiem pełnym odpadów.